Karanlık yollarda yürümekten korkardım . Daha çocukken karanlık yolların kötü olduğunu bilirdik hepimiz . Ailelerimizin bizleri korkutup koruma şekliydi belkide bu . İnsan korktuğu şeyleri merak eder bunun üzerine kurulmuştur.Yatağın altındaki hayaletten korkan bir çocuğun çaktırmadan yatağın altına bakması gibi . O anki korkuyu heyecanı erektil duyguları hissedebilirmisiniz ya da hissettiniz mi ? Karanlık sokaklarda bizim için onu ifade ediyordu. Aydınlık bizler için güneşti. Onsuz oyunların olduğu oyunsuz dışarıda tozutmadığım hiçbir günü hatırlamıyorum.Ezanı duyduğumuz zaman eve gitmemiz gerektiğini bilirdik yoksa karanlıkta kalacaktık . Karanlıkta kalanlar bir daha asla eve dönmezler . Kodlaşmış bilgiler bizleri zorluyor insan olmamız karanlığa sevk ediyordu bizi . Adem ve Havva da bundan etkilenmiş olmalılar .
Yasaklar cezbedicidir. Adım adım ona doğru koşarız yapmamamız gerektiğini bilsekte . Annemin çantasından alıp içmeye çalıştığım sigaralar gibi . Şimdi o an ki zevki o duyguları aradığım için belki de tekrar tekrar yakıyorum .
Seri katilleri anlayabiliyorum . İlk günahta duyduğumuz erektil duyguları bir daha yasamak için tekrar tekrar günahlar işliyoruz . Yanlış mı ? Doğru mu ? Ben , ben olduktan sonra yanlışta benim doğruda .Her şey bunu anlamlandırabilmekle alakalı aslında . Ahlak , toplum hep biz üstüne kurulu . Ben olsaydım bunları nasıl anlamlandırabilirdin ? Herkesin kendi doğrusu olmaz mıydı ahlakı ?
0 yorum:
Yorum Gönder